ტრანსილვანიის შევბნელი, გაუვალი, ტყის სიღრმეში, შიშველი კლდის მწვერვალზე დგას სასახლლე ბრანი. როცა საშინელ;ი ამინდია ბრანი თითქოს ელვას იზიდავს, ისე ხშრად ეცემა მეხი. თუმცა ამას ჯერ ვერაფერი დაუკლია. სწორედ ასეთი საშინელი ამინდის დროს ჭექა-ქეხილის პასხად სასახლიდან გამომავალი გამყინავი ხარხარი ისმის. სწორედ ეს ხარხარი და ვიღაცის გაურკვველი აჩრდილია, რომელიც ხანდახან სასახლის ბნელ და ნესტიან დეერეფნებში დაიარება ის რაც ამ სასახლის ძველი მრისხანე მფლობელის _ გრაფ დრაკულასგან შემორჩა.

დრაკულას ორი სახის ფოტომასალა მოიპოვება

პირველი მხატვრების მიერ შექმნილი

და მეორე რეჟისორების მიერ ფილმისთვის შექმნილი ვამპირი დრაკულას სახე
(გარი ოლდმენი,1992 წელს გადაღებული ფილმი)

ყველა ქვეყანას თავისი სისხლისმსმელი ლეგენდარული პიროვნება ჰყავს, მაგრამ მათგან ვერც ერთი ვერ შეედრება ყველადროის მტავარ სისხლისმწოველ_გრაფ დრაკულკას. ყველაფერი კი იმის დამსახურებაა რომ ეს პიროვნება დედამიწაზე მართლაც არსებობს.

XV საუკუნეში რუმინეთის ვა ლახეთის ოლქის თავად ვლადს ბიჭუნა შეეძინა, რომელსაც სახელად დრაკულა ანუ დრაკონის შვილი დაარქვა. ვლადს სახელი ჯვაროსნული ომებიდან კარგად ჰქონდა მოხვეჭილი, თუმცა როგორც პატარა დრაკულა გაიზარდა მანაც შეძლო სახელის მხვეჭა. თუმცა მამისგან დიდი განსხვავებით. მან თავისი ქვეყნის ისტორიაში განსაკუთრებული სისასტიკით გაითქცვა სახელი. მის საყვარელ გასართობს, ცხიმწასმულ სარზე ადამიანების ჩამოცმა წარმოადგენდა.
ამ ხერხით მან 100 ათასი მოწინააღმდეგე გაანაფგურა. სწორედ ამის გამო სასახლემდე მიმავალ ბილიკს ''წაწვეტებული სარების გზას'' დღემდე უწოდებენ . ადამიანების წამების ასეთი პათოლოგიური სიყვარულის გამო, ხალხმა ვლადი ცეპიშად ანუ მხვრეტავად მონათლა.
დღე-დღეობით ბრანის სასახლეში ტურისტებისთვის მუსიკალური შოუები იმართება. სინათლის ეფექტებით უამრავი საშინელი სანახაობა იქმნება.
ამ სანახაობების მიუხედავად ჭერზე მიკრულ ღამურებს და მსგავსს რამეებს მაინც ვერსად შეამჩნევთ. ცუდ ამინდში როგორც უკვე ავღნიშნე ხარხართან ერთად კიდევ ბევრი საზარელი ხმა ამოდის საკვამურიდან, რაც ტურისტებში ინტერესს კიდევ უფრო აღრმავებს. დროთა განმავლობაში ბრანის სასახლე სავალალო მდგომარეობაში იყო, მაგრამ ტურისტებისგან შემოსული თანხა სარესტავრაციო სამუშაოებისთვის საკმარისი აღმოჩნდა.
ამ ეტაპზე კი ვერსად ვეღარ ნახავთ სარზე ჩამოცმულ ადამიანებს. სასახლის შესასვლელში მრავალი ჯიხურია სადაც დრაკულას გამოსახულების მქონე მაისურებითა და პლაკატებით ვაჭრობენ. აქვე ტურუსტს ისეთი თილისმის შეძენაც შეუძლია, რომელიც მას ვამპირისგან დაიცავს, ხოლო ახლომდებარე რესტორანში ცეპიშს საყვერრელი კერძის გასინჯვაც შეიძლება. ეს არ არის ადამიანის სისხლი.. ეს არის თიხაში შემწვარი ცხვირს ხორცი, ხორცს თიხას წაუსვამენ და სპეციალური ორმოში მოათავსებენ. კერძის მომზადებამდე სტუმრებს გრაფთაან დაკავშირებულ შიშისმომგვრელ ისტორიებს უამბობენ. მას აუცილებლად უყვებიან იმის შესახებ რომ კერძს, რომელსაც ახლა მისთვის მზადდება, გრაფის დროს განსაკუთრებით საპატიო მძევლისგან ამზადებდნენ. (ცხვრის ხორცის ნაცვლად). ასევე შეიძლება სისხლისფერი ვამპირისა და დრაკულას სპირტიანი სასმელების გასინჯვა. შუაღამისას დარბაზში სამგლოვიარო მუსიკა ისმის და ცენტრში დადგმული კუბოდან ვამპირი წამოიმართება. იგი დამსწრე საზოგადოებას მადლობა უხდის და იქაურობას მშვიდობიანად ტოვებს. ვამპირთან სადილობის მსურველებმა მაგიდა აუცილებლად წინასწარ უნდა შეუკვეთონ..